sobota, 11 lutego 2017

Sunset

"Życie jest jak puzzle. Zamiast cieszyć się tymi elementami, które ułożyliśmy, zwracamy uwagę na te, których nie ma."


Plaguedog


Imię: Sunset.
Pseudonim: Zazwyczaj zwraca się do niej pełnym imieniem, lecz pieszczotliwie nazywa się ją Sunny.
Płeć: Wadera.
Wiek: 3 lata.
Urodziny: 12 stycznia.
Stanowisko: Samica dagaz
Żywioł: Energia

Moce:
Moce Sunset skupiają się na odbieraniu energii z czegoś bądź kogoś i wykorzystywaniu jej we wszelaki sposób. Źródłem może być wszystko, co się rusza bądź jest żywe. Jeżeli świadomie swojej mocy dotknie łapą rzeki, może jej energię wykorzystać, którą jest akurat w tym przypadku siła i szybkość. Na razie opanowała stworzenie złotej tarczy, lewitującej przed nią, która może posłużyć jako obrona lub zostać odbita z taką prędkością i siłą, na jaką pozwala jej energia- własna i pobrana. Może również stworzyć ostre odłamki złotawej energii w formie kryształów i rzucić nimi w cel. Działa to we wszystkich źródłach naturalnych.
U stworzeń jest nieco inaczej- im dłużej świadomie swojego daru dotyka kogoś, pobiera od istoty energię, co sprawia, że wadera zyskuje siłę, a przeciwnik traci. Nigdy nie próbowała jednak zabrać całej. Jeżeli będzie miała jej wystarczająco dużo, to jest w stanie skumulować ją i stworzyć przed sobą niszczycielski promień w kolorze złota, którym może manewrować- trwa tyle, ile poświęci na to energii.
Na chwilę obecną to wszystkie moce, które nabyła Sunset, szlifuje je, aczkolwiek nie poprzestaje na nich.
Talizman Reprezentacji:
Sunset reprezentuje zachód słońca. Na swojej szyi nosi medalion w kształcie promieniującego słońca, który zaczyna się mienić podczas zachodu w kolory, jakie aktualnie zjawisko ukazuje. To samo również wpływa na wilczycę- jej oczy święcą się w barwy pięknego zjawiska. Mocą specjalną owej reprezentacji jest magia zniszczenia, która nawiązuje do końca dnia. Zjawisko to jest jedyną rzeczą, z której Sunset może zabrać energię, nie dotykając jej. Wokół wadery pojawia się okrąg, mieniący się w barwy złotego i pomarańczowego, który wystrzeliwuje promieniami, niszczącymi wszystko na ich drodze na odległość około 100 metrów. Jedynym sposobem,żeby tego uniknąć jest zbliżyć się do niej, unikając pola rażenia bądź szybka ucieczka. Działa to z tak dużą siłą, jaką docierają promienie ze Słońca do Ziemi. Z lotu ptaka przypomina to promieniujące Słońce.
Aparycja:
Sunset jest typem smukłych i drobnych wilczyc przeciętnego wzrostu. Jej umaszczenie sierści w większości jest odcieniami żółci. Generalnie wadera jest w barwach delikatnego żółtego, który pod światłem się mieni w kolor zbliżony do złotego, lecz od spodu kolor przechodzi w pastelowy. Jej futro w niejednym miejscu jest postrzępione- zwłaszcza na plecach, gdzie specyficzna fryzura ciągnie się aż do czubka łba, spadająca z niego, tworząc tym samym grzywkę. Posiada błyszczące srebrne oczy, przechodzące w czerń, a pod prawym również pieprzyk. Element czarnego można dostrzec w jej długim ogonie, który ma końcówkę w owej barwie. Żółte wysuwane pazury oraz opuszki w tym samym kolorze przylegają do czarnych łap wilczycy. Uszy posiadają ostre półłuki w kolorze czerni.
Głos:
Na ogół wadera mówi łagodnym, miłym dla ucha głosem- nigdy się nie unosi, lecz najwyżej zmienia sposób mówienia na bardziej surowy i oschły. Czasem w zaciszu lubi szlifować swój głos, lecz nie popisuje się nim przy innych. Śpiewa czysto oraz wysoko, dochodząc czasem nawet do dźwięku E7 dzięki idealnemu kontrolowaniu napiętych strun głosowych. Jest w stanie również regulować ich głośność, lecz im wyżej, tym wydaje z siebie głośniejsze dźwięki. Przeważnie jednak cicho sobie podśpiewuje.
Cechy Fizyczne:
Największym atutem Sunset jest szybkość i zwinność, dzięki czemu nie musi między innymi zwalniać przy zakrętach. Jest typem krótkodystansowca, lecz dłuższe odległości nie sprawiają jej problemu. Umie przeskakiwać, wchodzić i poruszać się po różnych powierzchniach, a dzięki spokojowi i idealnej równowadze nie sprawia jej to problemu. W razie czego ma refleks, nie musi obawiać się o ataki, które z łatwością uniknie. Należy do grona wilczyc wytrzymałych, a przynajmniej za taką się ją uznaje. Nie przyzna, że coś ją boli, mimo że tak jest. Rzadko używa siły, częściej mocy. Nie trzyma się intuicji, ponieważ wie, że może być przewrotna. Ma bardzo dobry słuch, a co za tym idzie- strasznie wrażliwy, więc lepiej się przy niej nie wydzierać. Widzi na dalekie odległości, a smak i węch umie odróżniać na podstawowym poziomie- zorientuje się, jak nawet niechcący się ją dotknie. Porusza się bezszelestnie oraz z gracją.
Charakter:
Sunset jest wilczycą ambitną oraz pracowitą, starannie wywiązuje się z obowiązków, które czasami ją zbyt obciążają, bo mimo dużej pewności siebie przerastają jej możliwości. Krytyczna wobec swoich postępowań. Można uznać ją za waderę inteligentną i zaradną, umiejącą zachować się w nowej sytuacji. Sprawiedliwie podchodzi do trudnych spraw bez zbędnych emocji, zachowując zimną krew. W tej kwestii dojrzała, gdy zdała sobie sprawę, iż nie każda sytuacja wymaga reakcji- lepiej toksyczne rzeczy zostawić w spokoju. Uważa, że tak jak w grze powinno się przewidzieć parę ruchów do przodu- jest dobrym strategiem, również genialną manipulantką, lecz tę cechę chce wytępić. W sytuacjach, które będą ją strasznie irytować, rzuci sarkazmem. Nie sprawia jej problemu bycie w centrum uwagi, które nie jest zrobione na siłę, nie imponuje jej bowiem popisywanie się. Nie zapomina jednak o innych, którym poda łapę, jeśli będzie trzeba.
Należy do wilczyc godnych zaufania, które nie uwielbiają wylewnych rozmów na ich temat- zwłaszcza przy nowo poznanych. Łatwo nawiązuje znajomości, będąc początkowo przyjaźnie nastawiona, lecz z upływem czasu można dostrzec, jaka jest naprawdę. Nie przepada rozmawiać o swoich uczuciach- rzadko mówi, jak się naprawdę czuje, przez co inni mogą mieć wrażenie braku zaufania. Faktycznie, trudno zdobyć, a łatwo stracić. Jednak gdy ktoś je będzie posiadał, to może liczyć od niej na wszelką pomoc. Posiada garstkę swoich żelaznych zasad, których się trzyma. Jest z natury spokojna, ale czasem sobie pozwoli na więcej zabawy oraz nie odmówi przygód, ale żarty nie są jej naturą. Wobec innych również jest miła, jeżeli oczywiście zostanie to odwzajemnione. Zazwyczaj naganne zachowanie ignoruje, lecz w niektórych sytuacjach odda tym samym- trzeba jednak przyznać, że szacunek do nieprzyjaciela posiada. Jeżeli rozmawia z kimś w cztery oczy, to traktuje wilka na równi, pozwalając mu prowadzić rozmowę, którą ona przejmie, jeśli nastanie niezręczna cisza. W stosunku do partnera jest wierna i otwarta, ale również lubi się z nim drażnić. Trzeba dodać, że jest w tej kwestii niepewna, więc o uczuciach trzeba ją utwierdzać. Kiedy natomiast będzie szersze grono, to zacznie być aktywna, udzielająca się- ma własne zdanie, którego nie kryje, ale po odrzuceniu go, może czuć pewne odtrącenie, lecz nie na długo. Jest typem wilka niekonfliktowego, umiejącego iść na ugodę. Lubi wygrywać, lecz również przegrywać, a jeśli będzie potrzeba, da komu innemu się popisać.
Zapamięta to, co jej ktoś powiedział. Rozdrapuje i rozdziela wszystko na atomy, co jest męczące. Ma straszny sentyment do pewnych spraw, a do innych szybko się przyzwyczaja. Kiedy jest w złym stanie psychicznym, potrafi normalnie funkcjonować, biorąc oddech z wielkim bólem. W końcu co uzyska użalaniem się nad sobą? Ważne, żeby nie zhańbić honoru jej rodu. Uważa, że nie powinno się spoczywać na laurach. Oczekuje od wilka szczerości, nawet gdy będzie niekorzystna. Nienawidzi kłamstw, więc lepiej nie obiecywać jej złotych gór, jeśli nawet kamienia się nie uda podnieść.
Lubi:
Wilczyca uwielbia zachody słońca- uważa, iż to niezwykle piękny widok na pagórku, z którego można wszystko oglądać. Mimo iż wygląda na waderę, która przepada za dniem, to w rzeczywistości lubi noc. Zamiłowanie do nocnych spacerów odziedziczyła rzekomo po ojcu. Uwielbia ten zapach natury, a zarazem ciszę. Oprócz tego lubi również róże, a zwłaszcza białe. Jeśli ma czas, je mięso podgrzewane na ognisku, wbijając dwa kije między niego i jeden, który trzymałby zwierzynę- twierdzi, że lepszy smak się wtedy uzyskuje. Preferuje jednak jedzenie owoców i warzyw. Można również powiedzieć, że ma tendencje do częstego jedzenia truskawek, których smak bardzo lubi.
Nie lubi:
Z pór dnia najbardziej nie lubi zenitu, kiedy to Słońca najmocniej ogrzewa, a co za tym idzie- zbyt upalnych dni. Nie przepada również za oślizgłym jedzeniem oraz zapachem goździków. Nie lubi przebywać w głośnych miejscach.
Historia:
Sunset urodziła się, kiedy już jej ojciec nie żył. Matka wychowywała samotnie córkę, starając się, aby miała jak najlepsze dzieciństwo. Po ukończeniu pierwszego roku życia zaczęła szkolenie na dagazę- szło jej bardzo dobrze. Uczennica bowiem szybko przyswajała wiedzę. Kiedy już je ukończyła, zaczęła pomagać mamie w sprawach lżejszych. Nie była przygotowana na to, że tak wcześnie przejmie hierarchię. Wypływając pewnego dnia z Saainem oraz Dallaną zastali watahę podczas epidemii. Wadery zostały przetransportowane do specjalnego oddziału-kwarantanny. Saain został zarażony, więc te zostały strzeżone, ponieważ były jedynymi potomkiniami ansuza i dagaza. Wilczyca nawet nie mogła pożegnać się z matką. Kiedy pozwolono im wyjść, ta szybko pobiegła do już dawno nieżywej mamy. Była załamana, ponieważ zdała sobie sprawę, że jest sama- dosłownie. Śmierć najbliższej jej osoby spowodowała zmianę jej charakteru pod pewnym względem. Sunset godnie pochowała ją obok grobu ojca.
Rodzina:
☀ Vinout- matka Sunset posiadająca żywioł dnia. Była potomkiem pary dagaz, więc również mentorką córki. Miła wadera chciała, aby ta miała jak najlepsze dzieciństwo, dając jej dobry przykład oraz ciepło. Zginęła w męczarniach podczas epidemii.
☀ Davien- ojciec Sunny, który miał za swój żywioł noc. Stanął do walki z niedźwiedziem, chroniąc swoją ukochaną z ich przyszłym dzieckiem, w wyniku czego oboje polegli.
☀ Denace Bascino- dziadek od strony matki. W tym dniu, kiedy Vinout została wybrana przez niego na betę, odszedł z watahy.
☀ Palion- ciotka od strony matki. Zdenerwowana tym, że nie ma już szans na bycie samicą dagaz postanowiła odejść z rodzinnej krainy, znając małą jedynie parę dni. Nie utrzymuje kontaktu z rodziną.
☀ Letorion- dziadek od strony ojca. Zginął śmiercią naturalną.
☀ Latelia- babcia od strony ojca. Zginęła śmiercią naturalną.

Relacje:
☀ Dallana- wadera, którą zna, odkąd pamięta. Ufa jej, jednocześnie uznając ją za przyjaciółkę.

Partner:
Jeszcze przy nikim nie czuła się wyjątkowo; Nie ma.
Lokum:
Jasnoszara jaskinia wadery znajduje się na wzniesieniu, niedaleko Morza Południowego. Została ona specjalnie wykuta, więc ozdobne znaczki, to rzecz normalna. Wejście znajduje się na wprost od zbiornika wodnego. Wtedy również zaczyna się ogród wadery. Wychodząc, trzeba iść ścieżką, ponieważ dookoła niej znajdują się liczne kolorowe oraz idealnie przycięte krzewy i kwiaty. Oczywiście dróżka rozdziela się na mniejszą część, która prowadzi do miejsca widokowego i wypoczynkowego, lecz większa zakrętem do wyjścia. Po wejściu do jaskini ukazuje się duże pomieszczenie, które przyznało funkcję salonu. Liczne wygodne meble są idealne do zaproszenia gości, a przyjemna atmosfera spowodowana tym, że w całym lokum podłoże jest w jasnym, kremowym kolorze, a gdzieniegdzie są małe świecące odłamki, które nie drażnią oczu, a sprawiają, że jest jasno. Po lewej znajduje się jadalnia z wielkim, drewnianym, jasnym stołem oraz pufami z szerokim na całą wręcz ścianę grubym szkłem, dzięki któremu widać morze. Dalej jest kuchnia, w której wadera przygotowuje jedzenie i chowa swoje zapasy. Na wprost od miejsca, do którego wadera zaprasza innych, są dwa puste pokoje, które przyjęły formę gościnną. Każda z nich posiada wygodne posłanie, pufę oraz jasną, drewnianą szafę. Po prawej od salonu jest pokój Sunset. Wielkie, wygodne łóżko z jasnego drewna, usłane w kremową pościel i złote poduszeczki ma obok siebie z tego samego rodzaju drewna szafkę nocną, w której beta przechowuje drobiazgi. Znajduje się tam również wielka, złota pufa, a wielkie okno podobne do tego w kuchni ukazuje widok na basen morza. Jednak w przeciwieństwie do tamtego pomieszczenia, te ma zasłony w kolorach złota. W pomieszczeniu jest swego rodzaju 'tajemne przejście', które zna jedynie wilczyca i paru bliskich. Po tym, jak dagaza przekręci łapą jeden ze świecących kryształów, część ściany na wprost od wejścia się rozsuwa. Prowadzi schodami na dół, gdzie po zejściu wchodzi się do pięknego miejsca. Parę metrów od wyjścia znajduje się swego rodzaju „oczko wodne”, lecz pod ziemią. Przez okrąg ku górze, wpada tam światło, dzięki czemu rozwinęła się roślinność, a woda nabrała przeźroczystej barwy. Wadera lubi czasem przyjść tam i wyciszyć się, patrząc na księżyc oraz słuchając delikatnego szumu wody.
Sprawności:
Szybkość | 82
Refleks | 50
Siła | 40
Wytrzymałość | 40

Jery: 245
Rzeczy z targu: Brak.

Upomnienia: 0/3
Kontakt: sunset.aeroce@gmail.com

Inne zdjęcia:



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz