"Prostymi słowami powiedz to, co skomplikowane, a nie komplikujesz to, co proste."
 |
| Areot (DeviantArt) |
Imię: Dallana.
Pseudonim: Większość pseudonimów nadają inne wilki, nie my sami. Dallana zaś często posługuje się skrótem "Dallam", który, chociaż niewiele się różni, wydaje jej się mniej wydumany, niż samo imię.
Urodziny: 8 sierpnia.
Płeć: Wadera.
Wiek: 4 lata.
Stanowisko: Ansuza. (Wcześniej: Artysta)
Żywioł: Zmysły.
Moce:
Wadera potrafi zintensyfikować lub osłabić zmysły. W pierwszym przypadku oznacza to wrażenie, że zapach jest mocniejszy, widok ma mocniejsze barwy etc. Druga opcja działa w przeciwnym kierunku i potrafi nawet obezwładnić. Jest to przydatne do chwilowego powstrzymania lub skołowania przeciwnika. Oczywiście długie i intensywne wykorzystanie tej mocy, lub wykorzystywanie jej na przeciwniku o znacznie większych gabarytach absorbuje sporo energii...
Wilczyca może patrzeć oczami wilka, który znajduje się w zasięgu jej wzroku. Widzi wtedy wszystko to, co on. Nie jest to wtargnięcie do umysłu i nie pozbawia 'ofiary' wzroku na czas działania. Jej 'obecność' nie jest odczuwalna, chyba, że ma się zdolności telepatyczne. Dall w tym czasie w ogóle nie mruga, można więc sobie wyobrazić to uczucie zawsze po "powrocie do siebie".
Kiedy Dallana spojrzy prosto w oczy, może wysłać falę energii wywołującej niewyobrażalny ból przeciwnikowi, nie prowadzący jednak do śmierci. Cierpienie utrzymuje się dopóki Dall nie odwróci wzroku od ofiary.
Wadera potrafi zintensyfikować lub osłabić zmysły. W pierwszym przypadku oznacza to wrażenie, że zapach jest mocniejszy, widok ma mocniejsze barwy etc. Druga opcja działa w przeciwnym kierunku i potrafi nawet obezwładnić. Jest to przydatne do chwilowego powstrzymania lub skołowania przeciwnika. Oczywiście długie i intensywne wykorzystanie tej mocy, lub wykorzystywanie jej na przeciwniku o znacznie większych gabarytach absorbuje sporo energii...
Wilczyca może patrzeć oczami wilka, który znajduje się w zasięgu jej wzroku. Widzi wtedy wszystko to, co on. Nie jest to wtargnięcie do umysłu i nie pozbawia 'ofiary' wzroku na czas działania. Jej 'obecność' nie jest odczuwalna, chyba, że ma się zdolności telepatyczne. Dall w tym czasie w ogóle nie mruga, można więc sobie wyobrazić to uczucie zawsze po "powrocie do siebie".
Kiedy Dallana spojrzy prosto w oczy, może wysłać falę energii wywołującej niewyobrażalny ból przeciwnikowi, nie prowadzący jednak do śmierci. Cierpienie utrzymuje się dopóki Dall nie odwróci wzroku od ofiary.
Talizman Reprezentacji:
Jest dość prosty i praktyczny - wprawione w skórzany rzemień niewielkie Kryształy o błękitnym kolorze, które potrafią stworzyć niewielką tęczę przy pomocy światła. Dallana nosi go owiniętego wokół swojej lewej łapy i czasem wykorzystuje we wspomnianym wcześniej celu. Jej reprezentacją jest tęcza. Wadera potrafi stworzyć z niej "portal" i skontaktować się z innym wilkiem. Przed rozmówcą zjawia się jej projekcja, tak samo jak przed Dallaną - postać jego. Wadera może umożliwić dostrzeżenie i kontakt z kilkoma osobami towarzyszącymi sobie i rozmówcy, lub ograniczyć go do siebie i konkretnej osoby. Należy pamiętać, że nawet przy kontakcie w cztery oczy, przebywające w pobliżu ansuzy wilki słyszą to, co mówi ona, a te w pobliżu wilka, z którym się kontaktuje - mogą usłyszeć jego część konwersacji.
Jest dość prosty i praktyczny - wprawione w skórzany rzemień niewielkie Kryształy o błękitnym kolorze, które potrafią stworzyć niewielką tęczę przy pomocy światła. Dallana nosi go owiniętego wokół swojej lewej łapy i czasem wykorzystuje we wspomnianym wcześniej celu. Jej reprezentacją jest tęcza. Wadera potrafi stworzyć z niej "portal" i skontaktować się z innym wilkiem. Przed rozmówcą zjawia się jej projekcja, tak samo jak przed Dallaną - postać jego. Wadera może umożliwić dostrzeżenie i kontakt z kilkoma osobami towarzyszącymi sobie i rozmówcy, lub ograniczyć go do siebie i konkretnej osoby. Należy pamiętać, że nawet przy kontakcie w cztery oczy, przebywające w pobliżu ansuzy wilki słyszą to, co mówi ona, a te w pobliżu wilka, z którym się kontaktuje - mogą usłyszeć jego część konwersacji.
Aparycja:
Należy do szczupłych, ale nie chudych wilków, o łapach długości proporcjonalnej do tułowia. Krótki, bo sięgający zaledwie do połowy długości łap ogon jest puszysty, owinięty cienkim rzemykiem, do którego przywiązane są dwa czarno-białe pióra. Podobnie owinięty jest talizman wokół lewej łapy wadery.
Należy do szczupłych, ale nie chudych wilków, o łapach długości proporcjonalnej do tułowia. Krótki, bo sięgający zaledwie do połowy długości łap ogon jest puszysty, owinięty cienkim rzemykiem, do którego przywiązane są dwa czarno-białe pióra. Podobnie owinięty jest talizman wokół lewej łapy wadery.
Migdałowe oczy o czarnym obramowaniu naturalnie mają bardzo ciemny, brązowy kolor, ale od momentu otrzymania reprezentacji zdarza im się zmienić w siedmiobarwne na nieokreślony czas - równie dobrze może to być kilka godzin, jak i kilka sekund. Ansuza nie odkryła przyczyny takiego stanu rzeczy. Na barwę oczu wpływa też nastrój - kiedy wadera wpada w furię, lub korzysta ze swojej mocy zadawania bólu, stają się czarne lub prawie czarne, demoniczne.
Na pysku wadery niemal zawsze widnieje delikatny, nieodgadniony uśmiech. Dallam potrafi żywo okazać emocje, ale gdy wymaga tego sytuacja, stara się je powściągać. Uwagę zwracają również uszy, gwałtownie zwężające się od połowy ku górze.
Całe ciało pokrywa średniej gęstości futro, trochę grubsze na szyi, piersi i ogonie. Umaszczenie ciała to odcienie jasnego i ciemnoszarego brązu, przy czym najciemniejszy jest nos, czoło, uszy, grzbiet od przednich łopatek po nasadę ogona, oraz łapy, zaś najjaśniejsze - końce futra na policzkach, szyi, brzuchu i ogonie. Na żebrach i jasnej części puchatego ogona dostrzec można ciemne cętki. Kiedy Dallana używa swoich mocy, zarówno tej pochodzącej od talizmanu, jak i od żywiołu, na obu jej bokach, nad łokciami pojawiają się paski sierści w kolorach odwróconej tęczy.
Głos:
Jej aksamitny, dźwięczny głos jest opanowany. Wadera nie krzyczy i nie podnosi głosu za bardzo, ponieważ potrafi mówić wystarczająco dobitnie i wyraźnie, by zostać zrozumiała. Wściekłej Dall głos zaczyna nieopanowanie drżeć, mówi szybciej niż normalnie. Śpiewając, dobrze operuje głosem, wydobywając gładkie, melodyjne dźwięki. Ma dość szeroką skalę.
Jej aksamitny, dźwięczny głos jest opanowany. Wadera nie krzyczy i nie podnosi głosu za bardzo, ponieważ potrafi mówić wystarczająco dobitnie i wyraźnie, by zostać zrozumiała. Wściekłej Dall głos zaczyna nieopanowanie drżeć, mówi szybciej niż normalnie. Śpiewając, dobrze operuje głosem, wydobywając gładkie, melodyjne dźwięki. Ma dość szeroką skalę.
Cechy Fizyczne:
Alfa od małego stara się zachować formę, dzięki czemu całkiem dobra z niej biegaczka. Szczupła wadera ma dobry refleks i zmysł równowagi, ale z powodu krótkich pazurów cechuje się słabą przyczepnością, co szczególnie uciążliwe bywa w zimie. Jest silna na tyle, by skacząc, powalić kogoś jej rozmiaru. Dall ma również czuły zmysł dotyku, nie masz szans musnąć ją czy trącić koniuszek ogona niespostrzeżenie. Niewielu wie, że wadera ma łaskotki.
Alfa od małego stara się zachować formę, dzięki czemu całkiem dobra z niej biegaczka. Szczupła wadera ma dobry refleks i zmysł równowagi, ale z powodu krótkich pazurów cechuje się słabą przyczepnością, co szczególnie uciążliwe bywa w zimie. Jest silna na tyle, by skacząc, powalić kogoś jej rozmiaru. Dall ma również czuły zmysł dotyku, nie masz szans musnąć ją czy trącić koniuszek ogona niespostrzeżenie. Niewielu wie, że wadera ma łaskotki.
Charakter:
Najbardziej swobodna jest w nieoficjalnej atmosferze codziennego życia. Ciekawa, chętnie poznaje nowe wilki. Dall lubi otaczać się osobami, na które może liczyć. Ceni sobie lojalność i odwzajemnia tym samym. Jeśli ktoś ją wystawi, niech nie liczy na ciepłe powitanie przy najbliższym spotkaniu. Lepiej, by miał solidne wytłumaczenie.
Najbardziej swobodna jest w nieoficjalnej atmosferze codziennego życia. Ciekawa, chętnie poznaje nowe wilki. Dall lubi otaczać się osobami, na które może liczyć. Ceni sobie lojalność i odwzajemnia tym samym. Jeśli ktoś ją wystawi, niech nie liczy na ciepłe powitanie przy najbliższym spotkaniu. Lepiej, by miał solidne wytłumaczenie.
Czasem humor potrafi jej zepsuć nawet zwykłe poślizgnięcie się na lodzie. Wytrącona z równowagi, staje się uszczypliwa nie tylko dla sprawców gniewu. Nie stara się każdemu przypodobać i potrafi powiedzieć, co sądzi o osobie, która ją mocno zirytuje.
Niekoniecznie jest obrażalska, raczej gniewna. Stara się podejmować mądre decyzje, chociaż gdy jest zła, może zrobić coś, czego potem żałuje. Gdy wpadnie w prawdziwą furię, lepiej zabrać sprawcę z zasięgu jej wzroku i kłów, bo traci nad sobą panowanie. Wtedy rzadko lub na chwilę podnosi głos, nie krzyczy. Mówi z pozornym spokojem, jej głos drży, cała potrafi drżeć, a oczy alfy stają się zimne i niemal czarne. Potrzebuje chwili by ochłonąć lub się na czymś wyżyć, po czym można kontynuować rozmowę. Nie lubi, gdy ustala się coś ważnego bez jej udziału, dlatego nawet chora, stara się przychodzić na spotkania.
Dallam usłyszała kiedyś, że jest małomówna, ale tak powiedzieć może tylko osoba, która rzadko ją widuje w towarzystwie. Ansuza faktycznie nie czuje potrzeby pustej gadki dla samego gadania, lecz nie ma nic dziwnego, kiedy w trakcie rozmowy w grupie milczy przez cały czas i nagle zabierze głos, nie oszczędzając w słowach; podsumowując, co powiedzieli przedmówcy lub wyrażając swoją opinię na dany temat. Jest dobrym słuchaczem, a kiedy już zabiera głos w trakcie dyskusji to wtedy, gdy dysponuje odpowiednią argumentacją. Potrafi przedstawić swoją sprawę w logiczny sposób. Jest zdania, że nie zrozumie, kto nie chce zrozumieć - takie przypadki ją drażnią.
Z natury niecierpliwa, Dallam stara się opanować tę cechę, z różnym skutkiem, zależnie od jej humoru. Jest z natury aktywna, żywa - męczy się, będąc w jakikolwiek sposób zmuszana do bierności i nudy. Jeśli chodzi o własne obrażenia, tu również nie należy do cierpliwych, w czym nie pomaga wyczulony zmysł dotyku. Kiedy jest w opałach, niezbyt entuzjastycznie podejdzie do pomocy ze strony obcego lub darzonego niechęcią wilka, ale jeśli innego wyjścia nie ma, cóż poradzić.
Pełniąc rolę ansuzy, sprawy stara się rozwiązać rzeczowo i konkretnie, denerwuje ją owijanie w bawełnę i niezrozumiała mowa. Nie znosi lekceważenia w stosunku do tego co mówi.
Pełniąc rolę ansuzy, sprawy stara się rozwiązać rzeczowo i konkretnie, denerwuje ją owijanie w bawełnę i niezrozumiała mowa. Nie znosi lekceważenia w stosunku do tego co mówi.
Nie nadużywa, ale też nie czuje specjalnych oporów przed zadaniem ran czy wykorzystaniem swoich zdolności w razie potrzeby.
Dallana nie ukrywa swoich uczuć, chyba że sytuacja wymaga robienia dobrej miny do złej gry. Jest śmiała w kontaktach. Nie stroni od basiorów, ani nie zgrywa płochej sarenki w ich towarzystwie. Chce czerpać przyjemność z życia, którym została obdarzona, ceni sobie nawet drobne przyjemności. Gdy jest zmęczona fizycznie lub psychicznie, udaje się w spokojne, piękne miejsce. Wycisza się, ciesząc zmysły wszystkim, co ją otacza. Nie zawsze jest to kontemplacja ciszy; wadera lubi wsłuchiwać się w odgłosy natury lub śpiewać.
Lubi:
| drobne przyjemności | kwiaty | gorące kąpiele | górskie widoki | suszone owoce | miętę | maliny | tulipany | muzykę i śpiew |
Nie lubi:
| Nieprzyrządzonego mięsa - woli poświęcić dodatkowe parę chwil i je upiec | jedzenia w pośpiechu | deszczu | zimnej wody | śniegu | lodu | zimy | papierkowej roboty |
Historia:
Urodziła się i wychowała tutaj, w Berkanan. Druga z miotu, więc jej przeznaczeniem nie było zostanie ansuzą. Jako, że dwie młodsze siostry zostały odesłane na wychowanie do wujka, wadera znalazła towarzystwo wśród różnych wilków, w tym o rok młodszej, młodej dagaz. Jej mentorką została lokalna artystka, po niej miała odbyć drugi termin - u myśliwego. Dallana czuła się wolną dusza w watasze, rzadko kiedy odczuwając bycie dzieckiem alf.
Zdarzyło się, że wraz z bratem i przyjaciółką wybrali się w rejs. Po powrocie, zastali watahę zdziesiątkowaną. Wadery natychmiast zostały oddzielone od Saaina, zastępującego zmarłych rodziców. Brat wadery odszedł niedługo po nich, jako jedna z ostatnich ofiar choroby. Czasu na żałobę nie było wiele. Dallana musiała zrezygnować z dotychczasowego życia i zostać ansuzą. Postanowiła nie rozpaczać z powodu przeszłości, mysleć o tym, co jest, nie o tym, co było.
Urodziła się i wychowała tutaj, w Berkanan. Druga z miotu, więc jej przeznaczeniem nie było zostanie ansuzą. Jako, że dwie młodsze siostry zostały odesłane na wychowanie do wujka, wadera znalazła towarzystwo wśród różnych wilków, w tym o rok młodszej, młodej dagaz. Jej mentorką została lokalna artystka, po niej miała odbyć drugi termin - u myśliwego. Dallana czuła się wolną dusza w watasze, rzadko kiedy odczuwając bycie dzieckiem alf.
Zdarzyło się, że wraz z bratem i przyjaciółką wybrali się w rejs. Po powrocie, zastali watahę zdziesiątkowaną. Wadery natychmiast zostały oddzielone od Saaina, zastępującego zmarłych rodziców. Brat wadery odszedł niedługo po nich, jako jedna z ostatnich ofiar choroby. Czasu na żałobę nie było wiele. Dallana musiała zrezygnować z dotychczasowego życia i zostać ansuzą. Postanowiła nie rozpaczać z powodu przeszłości, mysleć o tym, co jest, nie o tym, co było.
Rodzina:
Matka - Teneti,
Ojciec - Brun,
Brat - Sain. Dla Saina rodzice byli bardziej krytyczni, wymagano od niego więcej, jako od młodego ansuza. Dallanie poświęcano mniej uwagi, ale też więcej rzeczy uchodziło jej płazem. Mimo wszystko, między rodzeństwem panowała zgoda, Dallam zawsze mogła liczyć na pomoc brata, który przekomarzał się z nią, nazywając Jelonkiem. Wszyscy troje umarli w wyniku epidemii, tak jak dwóch wujów i kilkoro kuzynostwa. Pomijając daleką rodzinę oraz dwie siostry gdzieś w innych watahach, Dall nie ma już żadnej rodziny.
Siostry - Nicea i Sansa. To pozostałe szczenięta z miotu. W wieku sześciu miesięcy zostały oddane pod opiekę pary alfa odległej watahy, gdzie rządy sprawuje kuzyn Bruna i tam już zostały.
Matka - Teneti,
Ojciec - Brun,
Brat - Sain. Dla Saina rodzice byli bardziej krytyczni, wymagano od niego więcej, jako od młodego ansuza. Dallanie poświęcano mniej uwagi, ale też więcej rzeczy uchodziło jej płazem. Mimo wszystko, między rodzeństwem panowała zgoda, Dallam zawsze mogła liczyć na pomoc brata, który przekomarzał się z nią, nazywając Jelonkiem. Wszyscy troje umarli w wyniku epidemii, tak jak dwóch wujów i kilkoro kuzynostwa. Pomijając daleką rodzinę oraz dwie siostry gdzieś w innych watahach, Dall nie ma już żadnej rodziny.
Siostry - Nicea i Sansa. To pozostałe szczenięta z miotu. W wieku sześciu miesięcy zostały oddane pod opiekę pary alfa odległej watahy, gdzie rządy sprawuje kuzyn Bruna i tam już zostały.
Partner:
Jeszcze nikt nie zdobył jej serca na tyle, by wiązać się na stałe.
Jeszcze nikt nie zdobył jej serca na tyle, by wiązać się na stałe.
Relacje:
Sunset - przyjaciółka. Dallam darzy ją zaufaniem. Wiele razy pomagały sobie w kłopotach i przeżyły razem sporo radosnych i smutnych chwil.
Lokum:
Jaskinia Dallam mieści się w północno-wschodniej części watahy. Okoliczne tereny tylko nieznacznie się wznoszą lub opadają, spacer tam nie jest więc wyczerpujący. Prowadzi do niej kamienista ścieżka, grota otoczona jest dębami, bukami oraz wysokimi sosnami. W przestronnym wnętrzu, z jasnoszarej ściany naprzeciw wejścia, bije źródełko pełne drobnych cząsteczek, świecących perłowo-złotym blaskiem. Woda spływa strumykiem, przecina jaskinię na pół i w tajemniczy sposób nigdy ani kropla nie prysnęła poza koryto. Nawet ta ściekająca po ścianie, płynie gładkim, spokojnym torem, jakby była w niewidzialnej i niewykrywalnej rurze. Zaczerpnięta w naczynie staje się najzwyklejszą, czystą wodą. W pobliżu wejścia woda spływa w wyżłobionym, podziemnym tunelu, co w połączeniu z wczepionymi w ściany białymi kryształami, błyszczącymi wewnętrznym blaskiem i w świetle zawieszonych wysoko lampionów, daje ciekawy efekt i sprawia, że nigdy nie bywa tam ciemno.
Po lewej stronie jest wykuty ze skały piec z podobną metodą stworzonym kominem oraz licznymi półkami. Podłoga na prawej połowie jaskini przykryta jest fioletowym dywanem. W niedużej wnęce znajduje się miękkie posłanie, a na nim czarna skóra z niegdyś zabitej bestii o miękkim, gęstym futrze. Pomiędzy piecem a źródłem, oraz źródłem a wejściem do "sypialni" Dallam znajdują się dwie kanapy, różnie przestawiana jest też wielka, zbita, okrągła poducha, służąca również za siedzisko. Pośrodku stoi stół na czterech nogach, między którymi przepływa magiczna woda, przy nim dwa krzesła. Wnętrze jest przestronne i jasne, strop wysoki.
Sunset - przyjaciółka. Dallam darzy ją zaufaniem. Wiele razy pomagały sobie w kłopotach i przeżyły razem sporo radosnych i smutnych chwil.
Lokum:
Jaskinia Dallam mieści się w północno-wschodniej części watahy. Okoliczne tereny tylko nieznacznie się wznoszą lub opadają, spacer tam nie jest więc wyczerpujący. Prowadzi do niej kamienista ścieżka, grota otoczona jest dębami, bukami oraz wysokimi sosnami. W przestronnym wnętrzu, z jasnoszarej ściany naprzeciw wejścia, bije źródełko pełne drobnych cząsteczek, świecących perłowo-złotym blaskiem. Woda spływa strumykiem, przecina jaskinię na pół i w tajemniczy sposób nigdy ani kropla nie prysnęła poza koryto. Nawet ta ściekająca po ścianie, płynie gładkim, spokojnym torem, jakby była w niewidzialnej i niewykrywalnej rurze. Zaczerpnięta w naczynie staje się najzwyklejszą, czystą wodą. W pobliżu wejścia woda spływa w wyżłobionym, podziemnym tunelu, co w połączeniu z wczepionymi w ściany białymi kryształami, błyszczącymi wewnętrznym blaskiem i w świetle zawieszonych wysoko lampionów, daje ciekawy efekt i sprawia, że nigdy nie bywa tam ciemno.
Po lewej stronie jest wykuty ze skały piec z podobną metodą stworzonym kominem oraz licznymi półkami. Podłoga na prawej połowie jaskini przykryta jest fioletowym dywanem. W niedużej wnęce znajduje się miękkie posłanie, a na nim czarna skóra z niegdyś zabitej bestii o miękkim, gęstym futrze. Pomiędzy piecem a źródłem, oraz źródłem a wejściem do "sypialni" Dallam znajdują się dwie kanapy, różnie przestawiana jest też wielka, zbita, okrągła poducha, służąca również za siedzisko. Pośrodku stoi stół na czterech nogach, między którymi przepływa magiczna woda, przy nim dwa krzesła. Wnętrze jest przestronne i jasne, strop wysoki.
Sprawności:
Szybkość | 48
Refleks | 21
Siła | 36
Wytrzymałość | 19
Jery: 260
Rzeczy z targu: brak.
Upomnienia: 0/3
Upomnienia: 0/3
Kontakt: liwana.zoe@gmail.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz